vrijdag 22 april 2011

Gerechten met Matteuccia struthiopteris

Gestoomde varenkrullen
Het warme lente weer is uitzonderlijk. Alle varens ontkrullen momenteel in een rap tempo. Zo ook de struisvaren. De struisvaren, Matteuccia struthiopteris,  ontleent zijn naam aan de veren van de struisvogel en de eerste varenkrullen zijn eetbaar.
Gestoomde varenkrullen zijn een delicatesse in Canada en Japan. 

Matteuccia struthipteris staat bij ons in menig tuin

De afgelopen week heb ik op  woensdagochtend flink wat varenveren van de Matteuccia struthiopteris uit de tuin geoogst en ’s avonds, voor het eerst van mijn leven, bereid en genuttigd.

Het warme weer heeft ervoor gezorgd dat vrijwel alle Matteuccia’s  nu te ver zijn uitgelopen om ze dit jaar nog een keer als voorgerecht op te kunnen dienen. Maar er is hoop......
Deze varensoort komt in Canada voor in bijna alle  provincies en gebieden, het meest overvloedig in New Brunswick, Zuid-Quebec en het zuiden van Ontario. Hij groeit meestal in overstromingsgebieden of in de buurt rivieren of beekjes. Hij komt ook voor in de Verenigde Staten, Japan, China, Siberië, Scandinavië, België, Frankrijk en delen van de Alpen. Deze elegante varen bereikt een hoogte van ongeveer een meter, soms 2 meter, en in groepjes soms meer dan een meter in de breedte. De veren bestaan uit  2 soorten, een aantal grote en fijn verdeelde steriele veren en later in het jaar ontstaan de fertiele veren, veel kleiner en smaller en voorzien van grote hoeveelheden sporenhoopjes.



Het uitlopen van de varenkrullen
De varenkrullen zijn in maar 2 weken in opgerolde vorm oogstbaar (in mei in het oosten van Canada) Daarna lopen ze snel uit. Geoogste varenkrul;len of fiddleheads zoals ze daar genoemd worden,  zijn ongeveer 5 centimeter lang en ongeveer 2,5 centimeter in diameter.Zodra de veren langer worden dan 7 centimeter zijn ze te bitter om te consumeren. De fiddleheads worden in het wild verzameld. De laatste tijd zijn een aantal bedrijven in volle gang met  experimentele teelt. De Maliseet Indianen uit het dal van de Saint John River in New Brunswick hadden een traditie om de varenkrullen te oogsten en vers te verkopen op de lokale markt.
Momenteel  worden in  Noord-Amerika de meeste fiddleheads commercieel geoogst in New Brunswick en Maine.
Ze wordt ingevroren, ingeblikte maar ook  vers verkocht. 
Voor andere fiddlehead-producerende gebieden komen we uit in Canada:  Nova Scotia, Quebec, Ontario, Vermont en New Hampshire.
Commercieel geoogste varenkrullen
In Ontario is het meest bekende fiddlehead producerende bedrijf dat van Norcliff.
De website van dit bedrijf staat vol nuttige informatie.
Konden we er maar wat van inkopen, dan kon je langer van het eten van fiddleheads genieten.
De directie van Norcliff beraadt zich momenteel om wat onze kant op te sturen, nadat ik ze daarvoor benaderd heb.
Fiddleheads worden soms rauw gegeten, maar het is aan te bevelen ze te koken of te stomen voor het opdienen.  De smaak is  tevergelijken  tussen die van  asperges, sperciebonen en okra. 
Ze zijn een hele goede bron van vitaminen A en C, niacine en riboflavine. De  voedingswaarde is vergelijkbaar met asperges en andere overeenkomstige groene groenten. De struisvaren is niet-toxisch. maar er zijn een paar gevallen bekend van lichte maag-darmproblemen na het eten van rauwe of te  licht gekookte fiddleheads. Mogelijk was dit het gevolg van bacteriële besmetting. Daarom wordt aanbevolen  vers geplukte fiddleheads teminste 15 minuten te koken of 20 minuten te stomen  voor dat ze geconsumeerd worden.
(hoewel recepten uit kookboeken adviseren over het algemeen een wat kortere kooktijd, dat wil zeggen, tot ze gaar zijn).

2 opmerkingen:

  1. Beste,

    Is jullie ook iets bekends over de eetbaarheid van de zilvervaren? Ik hoor het graag.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als jullie foto's de goeie laten zien?
    Welke is dan de varen waarvan het blad precies gelijk lijkt maar de stengels helemaal een soort vachtje hebben?

    BeantwoordenVerwijderen