De Nederlandse Varenvereniging wenst u fijne feestdagen en een goed nieuwjaar

Tuinfair

Zaterdag 29 augustus en zondag 30 augustus is er bij kwekerij Krijn Spaan in Kortenhoef een Tuinfair.
Ook de Nederlandse Varenvereniging zal daar vertegenwoordigd zijn  met een stand.
Natuurlijk zijn er weer varens te zien en ook te koop,
U leest meer daarover op de website van Krijn Spaan.  http://www.krijnspaan.nl/



                                     

De varenvereniging is op zaterdag 30 mei in Pinetum Blijdenstein

de varenverenigng op de stadskweektuindagen in haarlem

Op zaterdag 18 en zondag 19 april 2015 vindt in de historische Haarlemse Stadskweektuin het grote jaarlijkse Voorjaarsevenement plaats. Deelnemers bieden een bijzonder sortiment planten, heesters, zaden, tuinmaterialen en onderhoudsproducten aan voor de sier-, moes-, balkon- en daktuin. Het duurzaam tuinieren staat centraal.

EEN BREED EN BIJZONDER AANBOD

Op het evenement vindt men een uniek aanbod ter vergroening van de buitenruimte. Er zijn specialisten op het gebied van groot- en kleinfruit, rozen, geraniums, rots- en schaduwplanten, zomerbollen en grassen. Andere deelnemers bieden juist een brede variatie sier- en moestuingewassen aan. Daaronder bijzondere drachtplanten voor vlinders, hommels en bijen. Verder presenteren verenigingen op het gebied van tuinieren, varens en bonsai-kweek zich met informatie en (plant)materiaal. Met name is ook de Nederlandse varenvereniging vertegenwoordigd met een mooie keus aan varens.

Maar het aanbod behelst nog veel meer. Een houthandel toont milieuvriendelijk tuinhout, een smederij komt met sierhekwerk en rozenbogen, er is een mooi aanbod aan hoogwaardig gereedschap, en er is een bedrijf dat minuscuul kleine beestjes aanbiedt ter bestrijding van plaagbeestjes. Andere standhouders geven bemestings- en verzorgingsadviezen en verkopen het benodigde materiaal. Ook de ‘wilde dieren’ rond de woning krijgen aandacht. Vele soorten zijn welkome tuingasten. Voor sommige van hen zijn zomer- en winterverblijven verkrijgbaar en informatie(folders) over hun leefgewoontes.

KINDERACTIVITEITEN EN HORECA

Enkele deelnemers bieden een activiteit voor kinderen aan. Daarnaast zijn er in de Stadskweektuin een kleine speeltuin, een kabouterpad en een dierenweide. Het is een evenement voor het hele gezin.

Wie moe en hongerig is geworden van het ‘tuinshoppen’, kan bij duurzame cateraars terecht. Een gezellig terras biedt de mogelijkheid om het gekochte te nuttigen.

NADERE INFORMATIE

Het tuinevenement wordt georganiseerd door Natuur- en Milieueducatie van de gemeente Haarlem en vindt plaats in de Haarlemse Stadskweektuin, gelegen aan de Kleverlaan 9. Op beide dagen is het evenement tussen 11.00 uur en 16.00 uur gratis toegankelijk voor het publiek. Ruime parkeergelegenheid vindt men in de nabij gelegen Cronjé-garage. Voor meer informatie kunt u bellen naar het eerder genoemde bureau: telefoon: (023) 511 47 02.

Aanvangstijden

zaterdag 18 april 2015 van 11:00 tot 16:00 uur
zondag 19 april 2015 van 11:00 tot 16:00 uur

Varens hebben 60 miljoen jaar na scheiding weer seks

Wetenschappers hebben in Frankrijk varens ontdekt die het nageslacht zijn van twee planten die nog verre familie zijn, maar zich al zestig miljoen jaar niet met elkaar gekruist hadden. Bijzonder!

De meeste planten en dieren zullen zich nadat hun evolutionaire wegen zich zolang geleden – tientallen miljoenen jaren – gescheiden hebben, niet meer met elkaar kunnen kruisen. Dat komt door genetische of fysieke hindernissen: de twee zijn door de jaren heen zo veranderd, dat ze gewoon niet meer samen voor nageslacht kunnen zorgen. De onderzoekers illustreren dat aan de hand van twee voorbeelden. Wat deze twee groepen varens – die heel in de verte nog familie van elkaar zijn – na zo’n lange periode hebben gedaan, is vergelijkbaar met een olifant die zich vandaag de dag kruist met een lamantijn (zeekoe) of een mens die samen met een lemuur nageslacht op de wereld zet.

Pyreneeën
De onderzoekers deden hun ontdekking in een bos in de Pyreneeën. Ze troffen er een varen aan en onderzochten het DNA ervan. Tot hun grote verbazing bleek de varen het resultaat te zijn van een kruising tussen de gebogen driehoeksvaren en blaasvaren. Deze twee varens zijn in de verte nog familie van elkaar, maar zo’n 60 miljoen jaar geleden stopten de twee met het uitwisselen van genen en gingen ze elk hun (evolutionaire) weg.

Record
Tijdens eerdere onderzoeken stuitten wetenschappers al op twee kikkers die 34 miljoen jaar nadat hun evolutionaire wegen scheidden samen nageslacht op de wereld zetten en maanvissen die datzelfde na 40 miljoen jaar deden. De varens zetten een nieuw record neer.

Grote vraag is natuurlijk: hoe kunnen de twee planten dat zolang nadat ze stopten met het uitwisselen van genen nog voor elkaar krijgen? “De meeste planten- en dierensoorten kunnen na enkele miljoenen jaren evolutie al niet meer met elkaar gekruist worden,” vertelt onderzoekers Carl Rothfels. Dit onderzoek suggereert echter dat evolutie een ‘vrijpartij’ van varens die in de verte nog familie van elkaar zijn niet in de weg zit. Waarom niet? Voordat varens nageslacht op de wereld zetten, moeten sperma en eicellen samenkomen. Terwijl veel andere plantensoorten op vogels, bijen of andere dieren vertrouwen voor het samenkomen van hun mannelijke en vrouwelijke geslachtscellen, vertrouwen varens simpelweg op wind en water. Voor planten die bestuivers nodig hebben om zich voort te planten, is het waarschijnlijk lastiger om na een lange periode waarin twee planten elk op hun eigen manier geëvolueerd zijn, weer samen nageslacht te krijgen. Met name wanneer de dieren waarop ze voor hun bestuiving vertrouwen kieskeurig zijn en daarbij kijken naar kenmerken die door de evolutie van de plant heen veranderd kunnen zijn (denk aan de grootte of de vorm van de bloemen). “Het is verleidelijk om te denken dat bloeiende planten iets heel bijzonders hebben en dat dat ze een voorsprong geeft, maar deze onderzoeksresultaten bieden een andere mogelijkheid.” Namelijk dat varens – en andere planten die niet op dieren vertrouwen voor het verspreiden van hun geslachtscellen – veel meer tijd nodig hebben dan bloeiende planten om zo te evolueren dat een kruising met verre familie onmogelijk wordt. Het kan mogelijk verklaren waarom er veel meer soorten bloeiende planten dan varens zijn.

Bron: Scientias.nl / auteur Caroline Kraaijvanger 

Winterse speurtocht levert een nieuwe varen voor Nederland op

Recent is een voor Nederland nieuwe varen ontdekt, Dryopteris pseudodisjuncta.
Op 29 december stuitte Sipke Gonggrijp in het Purmerbos op een voor hem nog onbekende varen. Na thuis in de boeken te hebben gedoken, kreeg hij het vermoeden dat het weleens Dryopteris pseudodisjuncta zou kunnen zijn. Het verzameld materiaal werd ter bevestiging naar Bart Hendrikx (Floron en Nederlandse Varenvereniging) opgestuurd en ook hij kwam na determinering op dezelfde soort uit. De determinatie is inmiddels ook bevestigd door C.R.Fraser-Jenkins, een internationaal erkend autoriteit op het gebied van varens.

Het seizoen om naar planten te kijken loopt gewoonlijk van begin april tot eind september. Maar er zijn steeds meer floristen die er ook in de winter op uit trekken. Voor de tweede winter op rij struint Gonggrijp al de jonge bospercelen op klei in Noord Holland af op zoek naar bijzondere varens. In de winter zijn de algemenere soorten door de vorst bovengronds afgestorven en daardoor vallen de minder algemene wintergroene varens des te meer op. De winterse zoektochten hebben daardoor al veel nieuwe groeiplaatsen van wintergroene soorten zoals Tongvaren opgeleverd. Zelfs van minder algemene soorten als Zachte naaldvaren en Stijve naaldvaren zijn nieuwe plekken gevonden. Eind 2014 leverde zo'n zoektocht dus zelfs een nieuwe varensoort voor Nederland op, iets waar elke florist van droomt.

Dryopteris pseudodisjuncata in het Purmerbos 

Dryopteris pseudodisjuncta beschikt  nog niet over een Nederlandstalige naam. Hij maakt deel uit van het zg. Dryopteris affinis-complex. Dit complex bestaat uit een aantal nauw verwante, veelal wintergroene soorten, die pas recent als aparte soorten worden onderscheiden. De soorten lijken veel op op de algemeen voorkomende Mannetjesvaren (Dryopteris felix mas), maar deze sterft in de regel aan het begin van de winter af. Verder (anders)  hebben soorten van het Dryopteris affinis-complex een loodgrijze vlek bij de aanhechting van de deelbladen (pinnae) aan de bladspil. De soorten binnen het Dryopteris affinis-complex blijken een verschillende ontstaansgeschiedenis te hebben en zijn met enige moeite goed te onderscheiden.

Detail van het blad met donkere vlek aan de basis van de deelbladen en deelblaadjes met afgeronde, niet afgeknotte top. De pinnae zijn vrij donkergroen en licht glanzend

Dryopteris pseudodisjuncta onderscheidt zich onder andere door de afgeronde toppen van de pinnae, de enigszins V-vormige inkeping  tussen de pinnae en het feit dat het midden van het indusium (dekvliesje van het sporenhoopje) donkerder van kleur is. Alle soorten binnen het complex zijn apomictisch, dat wil zeggen dat er alleen ongeslachtelijke voortplanting (door sporen) plaatsvindt en de nakomelingen dus klonen zijn van de ouderplant. Dryopteris pseudodisjuncta heeft een vrij klein areaal met vondsten in onder andere Schotland, Duitsland, België en Noorwegen.

Bron: http://www.natuurbericht.nl/?id=13140
natuurbericht.nl FLORON Sipke Gonggrijp en Bart Hendrikx
Foto's Sipke Gonggrijp

Zelf maken: Een varentuintje binnenshuis.

De komende weken worden voor de liefhebbers van een varentuin lange weken.

Onze tuinvarens zijn voorlopig nog even in winterrust.  Juist een goed moment om met een varentuintje binnenshuis het voorjaar alvast binnen te halen en in de voetsporen te treden van onze voorgangers uit de Victoriaanse tijd.

Het was Nathaniel Ward die bij toeval tijdens een experiment met het gadeslaan van een insect in een afgesloten glazen fles het principe van een terrarium ontdekte.

Want tot zijn grote verrassing kwam toen geheel onverwachts een zaailing van een varen in de fles tot ontwikkeling.  Hij was zeer verrast omdat hij zonder resultaat het zelfde had geprobeerd in zijn tuin. Hij veronderstelde  dat de varen in de afgesloten fles het goed deed omdat het werd afgesloten van invloeden van buitenaf en beschermd tegen verontreinigingen. Vanuit deze gedachte deed  hij meer experimenten, ontwikkelde andere afgesloten glazen behuizingen en daarmee werd de kennis van de terraria geboren. Als je meer wilt weten , kun je Nathaniel Ward's boek raadplegen over dit onderwerp: “On the Growth of Plants in Closely Glazed Cases”   op  Google Books.

Laten we zelf nu eens een eenvoudige behuizing maken:

Kleine varentjes die heel geschikt zijn om daarin te plaatsen zijn in de meeste tuincentra bij de afdeling kamerplanten verkrijgbaar. Vaak staan daar traytjes met diverse kleine plantjes voor rond de euro en daar staan meestal ook kleine varentjes tussen.  In dit voorbeeld is gebruik gemaakt van zijn 4 verschillende varensoorten: soorten :

Adiantum raddianum (Fijn venushaar), Asplenium nidus (Vogelnest varen), Adiantum raddianum “Gracillium”  en Pteris ensiformis.

Verdere benodigdheden:

Een stolp, Vochtige potgrond, wat boomschors, een aardewerk onderschotel en een van papier gemaakte ring* en wat rendiermos en wat kleine takjes.

 

*de papieren ring wordt gebruikt om de basismaterialen op zijn plaats te houden, in dit geval de vochtige potgrond met boomschors tijdens de samenstelling. De papieren ring kan verwijderd worden als de stolp geplaatst wordt.

De volgende foto’s laten zien hoe je e.e.a. kunt samenstellen.

1. Vul de papieren ring op met wat boomschors en daarbovenop de vochtig gemaakte potgrond.

2. Plaats de gekochte varenplantjes zo dat er ook wat hoogte verschil ontstaat. Als alles flink aan de groei gaat kan er later eventueel een plantje worden weggehaald.

3. Bedek de potjes met potgrond en werk het af met wat rendiermos, steentjes en takjes.

5. Verwijder voorzichtig de papieren rand waarmee de ontstane vorm dan lang genoeg zijn vorm kan houden  tot de stolp geplaatst is.

Verzorging.

Het terrarium is nu af. Zet het op een lichte plek, zonder direct zonlicht en je zult zien dat vrij snel het vocht in de afgesloten ruimte condenseert en druppels vormt die langzaam naar beneden glijden en zo een kringloop ontstaat waarbij zeker de eerste weken geen extra watertoevoeging nodig zal zijn.

.

.